marzec 15, 2018 14:08

"zabierz mnie na łąkę
ciepłą letnią szeleszczącą
rozchylę uda a ty
rozsmaruj słońce w błyszczącym śluzie
o ślubie nie będziemy rozmawiać
kiedy dochodzę moje oczy
podobno stają się lekko zielone"


…o to właśnie w wierszu chodzi, ale do rzeczy

...bo do czego doszliśmy w obecnych czasach – „miłość” to słowo wyświechtane, wyciągane ze słownika sporadycznie, od wielkiego dzwonu, zbyt patetyczne, by było pod ręką na codzień __miłość obecnie musi być skonsumowana, nie liczy się bez ucieleśnienia. żądzy się nie ukrywa, a jej uwieńczenie stało się centralnym punktem współczesnych erotyków. U Anity nie jest inaczej ...ale
__pierwsza część wiersza to właśnie wspomniana żądza, z którą podążamy do punktu kulminacyjnego, ale ostatnie dwa wersy zmieniają nagle wszystko ...dlaczego peelka mówi nagle o swoich oczach, mówi „podobno (b. ważne słowo) stają się lekko zielone” __bo skąd ona to wie?; nikt przecież się podczas seksu, podczas tegoż „dochodzenia” nie obserwuje. Nawet jeśli ustawimy przy łożu lustro, nie będziemy się w czasie uprawiania seksu z tak bliska widzieć. Ta projekcja musiała więc zajść w czyichś oczach; w oczach kogoś, kto KOCHAŁ, kto był skoncentrowany NIE NA SOBIE, a na ukochanej – dał jej to, czego pragnie – nie tylko cielesność. On zauważył zieleniejące oczy peelki, powiedział jej o tym ...a ona teraz, w tym wierszu, w tej chwili chce odnaleźć tamtą, zamierzchłą, ale tak namiętną, że niezapomnianą – do tej chwili chciałoby się ciągle wracać...

Oto jeden z najpiękniejszych przekazów erotycznych na jakie natrafiłem
Uchwycenia takich momentów życzę każdemu piszącemu

Anito, dziękuję za wiersz __pozwoliłem sobie wziąć na warsztat, bo to niezwykle dobry przykład

Pozdrawiam