Gudmundur: “Memento vivere - nos appropinquare”. Serwis poetycki.

Stary wiersz, z moich delikatesów-:)

Odnoszę wrażenie, że chyba (niepotrzebnie) wkładam kij w mrowisko..

Te gwiazdy na jednym niebie
niezależnie względem siebie
świecą – przybliżając się

/ Nawet /

Daleko od Nas - biednie
świecimy w gwiazdozbiorze
(duży wóz z małym wozem)
by odpocząć na nieboskłonie
rok bez siebie

/ w przeszłości /

Przyszedł czas – z niego na Ziemię
w morzu Naszych łez echolokując
jak walenie morskie nasłuchując.

Tęsknimy za nowym wersem
na różnych falach pomimo
odległości morza - brzemię
naszego świecenia.

Może jednak w niebie
poparzenia próbowaliśmy
w jedną gwiazdę scalić
zakopując wszystkie w ziemię

/ inne wypalane były /

Aż do dzisiaj – wszędzie
mimo ran pamiętają że
jesteśmy i zjednaliśmy
nie parząc ich w
świetlistości oraz siebie.

Dlatego kocham cię
tak jak ty
mnie.

***

Mamy niedokończoną
książkę w pół selfie
co ty na to?
najlepiej będzie... hehe
albo!? – papier nasiąknie
wolnymi szczerymi łzami
zamieniając w mokrą paletę
czekający na wyzionięcie.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Gudmundur

“Memento vivere - nos appropinquare”

Komentarze