Wiaty i łza

SAMEMU SOBIE

OWĄ SMUTNĄ PODRÓŻ

W GŁĄB SIEBIE

DEDYKUJĘ

Największym dziełem Charles'a Baudelaire'a są „Kwiaty zła”,

a „Wiaty i łza” to będzie dzieło K. Bencala!

Dzwonią dzwony jakby po pomoc, tłuszcza się zbliża.

(Kołysanie, tupot. Oto melodia cmentarna).

Skoczyłbym za samym sobą (maska na twarz) w ogień,

a ściślej – w płonący gaj i gorejący krzew, i

w Ducha Świętego. Będąc znów po niczyjej stronie,

moczę rękę w mydlinach po kimś – kto ma już czyste

jaja (coś jeszcze) i czuje się tu najważniejszy –

i przeciągam nią po swych włosach z braku grzebienia.

Na ogół żyję jak we śnie. W chwili, kiedy byłem

świadom wszystkiego, ktoś zadzwonił do mnie wprost z nieba

z pytaniem: „Czemuś wówczas nie umarł?”. Ukąszenia

komarów są niczym szczepionki przeciw Afryce.