Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Janusz.W

Ona

kobieto która brzegiem morza rozrywasz powietrze
zatrzymujesz porwane fale
gestami potrafisz ukoić
w oczach sztorm

przemkniemy razem nad trawami i wydmami
kołysząc myśli zaczerpniemy
przy zachodzie słońca
w kwiecie wieku ciał

w pochmurne dni oczekując na szkwał
rozszyfrujesz mowę niespokojnych dusz
spojrzeniem przy lampce wina
rozwiejesz smutki uwikłane w twarz

w niespokojną noc niczym omen
przecierasz zabrudzone sny
i powędrujemy
razem na wprost gwiazd

a gdy powieki będą
zamykać wspomnienia
zamrozimy kartki z kalendarza
o wschodzie i zachodzie powrócimy w oparach kawy

z uśmiechem w garści złapiemy śmierci cień
Ilość odsłon: 1187

Komentarze

Janusz.W

2-5

czerwiec 17, 2017 21:13

nie jestem zły masz take życzenie prawo ,,trzymam się

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

czerwiec 17, 2017 21:07

Janusz - myślałem, że zły jesteś, że podałem Twój tekst do nominacji na czerwiec.
Trzymaj się chłopie :)

Justyna Babiarz

2-32-32-32-32-3

czerwiec 17, 2017 21:06

Nie ma sprawy! :))

Janusz.W

2-5

czerwiec 17, 2017 21:02

dziękuje za komentarze ) niestetti to świeży produkt )))pozdrawiam gorąco

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

czerwiec 17, 2017 20:55

Ja już chyba ten wiersz Januszku czytałam?
Podoba mi się :-)

Justyna Babiarz

2-32-32-32-32-3

czerwiec 17, 2017 20:48

Plany na przyszłość nie w tym czasie:
"rozbryzgasz niespokojne sny".
Nie moje klimaty niestety, ale liryka miłosna bardzo dobrze literacko zbudowana.
Pozdrawiam Autora :)))