Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

powłóczysz myślami u schyłku życia
grawitacja pomału obciąża nogi
szukasz następnego punktu podparcia

w tym doskonałym świecie wyglądasz alternatywy
aby przedostać się przez mur na drugą stronę
utworzyć swój raj wśród nieskorumpowanych spojrzeń

powiększyć horyzont intelektualny zostawiając obojętność
zakryte oczu w zastygłej szali która nie docenia losu
brniesz w głąb czasu i wspomnienia zanikają

na ostatnie prostej w zakamarkach chowasz spojrzenie
z uśmiechem On obejmuję wyrywa resztki dobroci
klęczysz gdzieś na pustkowiu bezradny

uderzenia piorunów gęste krople deszczu
na twarzy nie zmyją brudu
a jeśli to pomyłka i zastraszanie

przyjdzie Ten który krwią poplamiony
w ciemnościach oblepiony grzechem
zabawił na trzy dni w ramionach śmierci

wyrzuci nas przed domem ze skażonym oddechem
rozsypię nas na łące i powstaniemy z ziemi
tworząc nowy rodzaj suszu

tylko gdzie wrzątek aby wydobyć aromat

Ilość odsłon: 2500

Komentarze

lipiec 03, 2017 06:46

dziękuje za komentarz))))

lipiec 02, 2017 22:11

Ciekawy wiersz i lekki , przedostatnia i pointa są świetne !!

lipiec 02, 2017 19:53

dziękuje za komentarz- wgląd w tekst))))pozdrawiam ag 0 1

lipiec 02, 2017 19:11

Podobają mi się dwie pierwsze strofy :)

lipiec 02, 2017 14:53

czesc Tomasz )))pozdrawiam

Konto usunięte

2-4

lipiec 02, 2017 14:04

Janusz, literówki. Popraw proszę.
Pozdrawiam.

lipiec 02, 2017 13:52

wzajemnie)))))) REnata

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 02, 2017 13:25

Za Ewcią Dziwną :-) serdeczności :-)

lipiec 02, 2017 13:14

dziękuje Milo ))) przemyśle

lipiec 02, 2017 13:09

Starzec u schyłku to już naddatek
Itd. Wykładasz kawę na ławę, a czytelnik chciałby znaleźć własną treść, wręcz powiedzieć: pisany do mnie, sam bym tego lepiej nie napisał.
Daj nam szansę, choćbyśmy się mieli nawet pomylić w interpretacji, ale tekst byłby już "swojski"