Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



   zaczarowany bez przekwitł

   wydzwoniły się dzwonki
   pomiędzy snami rozczesane
   nie splotą się w warkocz

   zabłąkanym echem milczą
   jak zaklęty łabędź
   topiąc się w mroku

   słońce wydaje się 
   coraz bardziej zimne
   w martwej wodzie skrysztalone

   światła mrą rozczarowaniem
Ilość odsłon: 1104

Komentarze

lipiec 10, 2017 21:59

Nie ma sprawy! :)

lipiec 10, 2017 13:31

Cieszę się bardzo z Waszych odwiedzin:)
Reniu:) Justynko:) Ewciu:) bardzo Wam dziękuję za czytanie i komentarze.
Pozdrawiam serdecznie:)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 09, 2017 20:09

dla mnie piękny wiersz Ewuniu:)

lipiec 09, 2017 20:06

Symbolika tylko - wzięta z natury, o rozczarowaniu, rozstaniu, tęsknocie, ale przede wszystkim o rozczarowaniu. Piękny tekst i bardzo liryczny, poetycki, wyważony w środkach literackich. Pozdrawiam ciepło Autorkę :)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 09, 2017 14:08

Delikatne kwiatowe dziś to Twoje pisanie Ewuniu :-)

lipiec 09, 2017 13:10

Ronin, miło mi, że zajrzałeś do mnie. Może innym razem znajdziesz coś więcej:) Zapraszam.

Joasiu, dziękuję pięknie za czytanie.
Aj, to "mrą"
:(
Ale niech jest.

Pozdrawiam i miłej niedzieli życzę:)

lipiec 09, 2017 08:59

Czytam tu o wielkiej tęsknocie.
Cóż, nie musiało tak szybko, ale minęło.

Lekko uwiera mnie"mrą" (ale to nie zbrodnia)

Podoba się.

Pozdrawiam

lipiec 09, 2017 08:59

Czytam tu o wielkiej tęsknocie.
Cóż, nie musiało tak szybko, ale minęło.

Lekko uwiera mnie"mrą" (ale to nie zbrodnia)

Podoba się.

Pozdrawiam

lipiec 09, 2017 07:42

Klimat tajemniczości stworzylas. Ale jak dla mnie to zbyt mało