Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

gwiazda wykorzystując barwy nocy
rozpala się młodzieńczym wigorem
całuje osamotniony księżyc
szukając odosobnienia do pieszczot

o brzasku rozpoczynając grę wstępną
w chmury zazdrośnie powstrzymuje dzień
promienie odsłaniają grzbiety drapaczy
a zamglone okna rozczepiają światło

we mgle drzewa tracąc wygląd
odstraszają suche gałęzie pierwszych przechodniów
reklamy aut na bilbordach przyciągając wzrok
na skrzyżowaniach sznur samochodów


zapach kawy pobudza w tłoku zaspanych oczu
bez wyrazu manekiny na wystawach publiką
w betonowym labiryncie wyścigu szczurów
o prym władze karierę pieniądze

nie brakuje osób trzecich
które chętnie łączą język z cynkiem
zagorzałe serce w dzisiejszych czasach jest priorytetem
obleczeni nowym trendem w fanatyzmie władzy

wybudujemy krypty zrozpaczonych i ubogich



Ilość odsłon: 1057

Komentarze

lipiec 09, 2017 12:36

Dziękuję i wzajemnie! :)))

lipiec 09, 2017 12:31

również życzę zdrowia)))))....i weny

lipiec 09, 2017 12:25

Bloki, pieniądze, atmosfera pogoni i poczucia zagrożenia. Konstrukcja literacka charakterystyczna dla Ciebie. Pozdrawiam serdecznie ;)

lipiec 09, 2017 11:04

dziękuje za komentarze)))))zdrowia życze

lipiec 09, 2017 10:29

Ja Ciebie zupełnie nie rozumiem. Chyba za głupi jestem, nie będę zatem komentowac. Dla mnie brzmi to beznadziejnie i belkotliwie, nie widze tu sensu, nic tylko misz masz slowny. Ale moze się mylę. Nie znam sie, nie kupuje tego

lipiec 09, 2017 10:12

Wtedy uprościsz przekaz wiersza. Wiersz musi wchodzić w trzewia, musi płynąć strumieniem. Kiedy czytelnik wyczuwa, że składanie wersów jest dla Ciebie wysiłkiem, wtedy sam męczy się przy czytaniu. Pozdrawiam serdecznie. :)

lipiec 09, 2017 09:52

Mam dla Ciebie radę. :) pisz tak jak mówisz, mów tak jak myślisz. :)