Krzysztof: Podróż snu surrealistycznego - wiersz z poemy. Serwis poetycki.

Gapiłem się przez okno

krajobraz wyrastał z mózgu

i zasłaniał oczy

widziałem Rzym

rejestrowałem rzeczy których

wcześniej dostrzec nie mogłem

i wtedy dostrzegłem

starą kobietę w ciąży

czasem złe wspomnienie budzi niepokój

wtedy przecieram szybę i przeganiam

natrętną niewidzialną muchę

ludzie wchodzą i wychodzą

nie zwracam na nich uwagi

dziecko o pulchnej buzi

łapie mnie za rękę i zamienia

się w pomarszczoną kolorową bibułę

stara kobieta wycina z niej

kwiaty i macza w parafinie

jeszcze tylko wieniec hojny

co ozdobi kopczyk i brzozowy krzyż

z czoła zamężnej hinduski spada

kropka prosto w ciekłą parafinę

rozbita toaleta porasta mchem

czerwona koszula otula drewniane łóżeczko

twarz starej kobiety

staje się nagle woskowa

muszę zostawić krajobraz

dokończyć za nią kwiaty z bibuły

usypać następny kopiec

i zbić krzyż z brzozy

TAK SIĘ PISZE WIERSZE!

Nikolas

2-3 2-3

lipiec 25, 2017 18:01

Ten wiersz mi się podoba, jets płynny z polotem i ma ciekawe momenty, ale poczatek mi się nie podoba, jedno słowo

Gapiłem się przez okno
krajobraz wyrastał " z mózgu" to bym wykasował
i zasłaniał oczy

"z mózgu" a nie wystarczy krajobraz wyrastał, albo w głowie wyrastał

Krzysztof

2-4 2-4 2-4