Brozic: Gdy.... Serwis poetycki.

Gdy zielenić gaj się zacznie

W majową pogodę,

Zaczynają się nieznacznia

Budzić serca młode.

Gdy różowe kwiecia puchy

Pokryją jabłonie,

Ktoś się skrada do dziewuchy,

A ta cała płonie.

Gdy jabłoni kwiat opada,

Kalina zakwita,

Przy dziewczynie chłopiec siada

I o coś się pyta.

Gdy słowiczek pieśń wiośnianą

Nuci ponad strugą,

Ukochany z ukochaną

Rozmawiają długo.

Gdy się biały powój wije

Około olszyny,

Oplatają chłopca szyję

Rączęta dziewczyny.

Gdy na żniwo czas nadchodzi

I żyta się bielą,

Przysięgają sobie młodzi,

Że ich nie rozdzielą.

* * *

Gdy szron potem trawkę zwarzy,

Zmarszczy listki suche,

Coś ojcowie radzą starzy,

Jak wydać dziewuchę.

Gdy w cieplejsze ciągną światy

Wędrowne bociany,

Wraca z niczym z ojców chaty

Chłopiec ukochany.

Gdy upadną pierwsze śniegi,

Dziewczyna rozpacza,

Bo przychodzą na przeszpiegi

Swaty od bogacza.

Gdy nastaje dzionek krótki,

Trzaska jeździec z bicza,

Ojciec wnosi kielich wódki,

Zięcia grosz oblicza.

Gdy zmrożone staną rzeki,

Ścięte w grube lody,

Z ciężkim sercem w świat daleki

Rusza chłopiec młody.

Gdy pod śniegiem dyszą sioła,

Smutnie wrona kracze,

W ślubnym wianku do kościoła

Dziewczę jadąc płacze.

1871

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Brozic

Gdy...

Komentarze