lato przemknęło przed oczami 

wyschnięte źdźbła trawy 

przy akompaniamencie wiatru uśmiercają liście

chłodniejsza aura zmienia smak pistacji 

nie czuć magii coraz mniej miłosnych gestów

chyba podskórnie zaszywają radość promieni

udeptana ziemia przy ławce nie potrafi  wykrzyczeć 

usiądźcie zakosztujcie zapachu kiełkującej trawy

aby w splocie spojrzeń ożywiło kasztanowce  nad głowami

nie parzy w stopy asfalt na chodnikach 

na przydrożnych drzewach poskręcane gałęzie

jak żyły na dłoniach  pragnące doczekać starości

dotyk za plecami coraz to krótszych cieni

jakby ostatkiem sił próbowały zwrócić uwagę

ciszy wypełnionej w pomarańczowoczerwonych chmurach

słońce jak przygarbione życie ściele posłanie 

w językach wierzb donośne S

i ucichły kościelne organy