Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

kiedy kołyszesz w sobie dziecko

odkrywasz życie swojej matki

cichniesz

składasz skrzydła

by ukryć w nich jak ona 


światło

 

jak gdybyś kołysała świat

jak gdybyś cicho zatańczyła

weszła niechcący i na palcach


w pieśń bólu wiary i tęsknoty

pieśń szczęścia i ukrytej twarzy

 

obie nad nocą pochylone

to jedno drzewo jeden cień

i płonie w tobie ciepłe światło

tak jak płonęło kiedyś


w niej

Ilość odsłon: 4209

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

wrzesień 04, 2017 23:52

przepraszam jeśli cię uraziłem.

lu*

2-5

wrzesień 04, 2017 21:50

Janusz, Dziwna, dzięki za czytanie. Pozdrawiam ciepło!

wrzesień 04, 2017 15:20

według mnie- ładnie
pozdrawiam:)

lu*

2-5

wrzesień 04, 2017 12:54

To krzywdzący zarzut, ale nie mów już nic więcej.

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

wrzesień 04, 2017 09:24

proszę nie robić idiotów z komentujących
choć zapewne niektórzy z nich
nimi są.

:)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

wrzesień 04, 2017 09:22

nie powiedziałem, że nie rozumiem i potrzebuję wyjaśnień
moja reakcja dotyczyła jakości zmontowanej frazy.

"w pieśń bólu wiary i tęsknoty
pieśń szczęścia i ukrytej twarzy"

przykro mi ale nie kupuję tego.

lu*

2-5

wrzesień 04, 2017 09:06

Paweł, 02.09. godz.19.52

Dzięki Joanno! Cieszę się, że wróciłaś:)

wrzesień 03, 2017 22:04

Wróciłam, bo eskpedite tu,
i
chyba trzeba być córką i matką zarazem, bo któż jeśli nie ona(e) tak pięknie a zarazem prosto i w serce.

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

wrzesień 03, 2017 21:42

zajrzałem tu bo poczułem się wywołany do tablicy lecz szczerze mówiąc nie wiem dlaczego.
czy ja gdzieś napisałem coś o ukrytej twarzy matki?


wrzesień 03, 2017 21:39

kiedy odkrywam życie swojej matki
kołysze w sobie dziecko

ja tak to czytam ))) pozdrawiam autorkę