Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

      Ich saz uf eime steine

      Und dahte bein mit beine

        Walther von der Vogelweide


siadam, jak on, na kamieniu,

zakładam nogę na nogę,

na niej opieram łokieć, w dłoń

wtulam policzek i brodę


podczas czekania w ogrodzie

wichura łamie dwa świerki,

piorun śliwę, bez usycha,

ta sama muzyka liści


wkrótce, jak zwykle od nowa,

przyjdą myśli w myślach słowa,

wystarczy zajrzeć pod kamień,

tam rozbiegane stonogi




Ilość odsłon: 2813

Komentarze

wrzesień 08, 2017 23:34

Tomek
Sasza
Joanna
Zenon
Dziękuję za czytanie i komentarze. Pozdrawiam.

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-2

wrzesień 08, 2017 23:12

Muszę przyznać, że nie wiem o co biega.
Pozdrawiam serdecznie.

wrzesień 08, 2017 21:55

Tak dla konsekwencji interpunkcyjnej, poproszę o przecinek
"przyjdą myśli, w myślach słowa"

Pozdrawiam

Konto usunięte

2-42-4

wrzesień 08, 2017 18:06

Tylko ten wiersz zatrzymuje, a pozostałe nie.

Konto usunięte

2-42-4

wrzesień 08, 2017 17:58

Przeczytałam wszystko, no sorry. Tylko to.

Konto usunięte

2-42-4

wrzesień 08, 2017 17:46

Nie. Cała trzecia do przemyślenia.

Konto usunięte

2-42-4

wrzesień 08, 2017 17:45

Te stonogi, nie wiem. A poza tym fajne.

wrzesień 08, 2017 09:39

Ooo. Już lepiej. Czytam "ta sama muzyka (śmierci)".
W sumie optymistycznie. Ja mruczę gorzko: będzie wojna, wreszcie będzie o czym pisać.
Pozdrawiam.

wrzesień 08, 2017 09:14

Korekta zdania w poprzednim komentarzu:
Powinno być: "Dzieci uczą się o tym wierszu..."

wrzesień 08, 2017 08:07

Tomku!

W trzynastym wieku żył Walther von der Vogelweide.
Dwa pierwsze wersy mojego tekstu są niemal dosłownym tłumaczeniem pierwszych słów Jego wiersza, słynnego na niemieckojęzycznym obszarze.
Dzieci uczą o tym wierszu, się poznając historię literatury. Uczą się ale z tłumaczeniem na dzisiejszy język, bo przytoczony cytat jest po staroniemiecku.