Лорелея

 

Не знаю, что значит такое,

Что скорбью я смущён;

Давно не даёт покоя

Мне сказка старых времён.

 

Прохладой сумерки веют,

И Рейна тих простор.

В вечерних лучах алеют

Вершины дальних гор.

 

Над страшной высотою

 Девушка дивной красы

Одеждой горит золотою,

Играет златом косы.

 

Златым убирает гребнем.

И песню поёт она:

В её чудесном пенье

Тревога затаена.

 

Пловца на лодочке малой

Дикой тоской полонит;

Забывая подводные скалы,

Он только наверх глядит.

 

Пловец и лодочка, знаю,

Погибнут среди зыбей;

И всякий так погибает

От песен Лорелей.

===========================

 

Co znaczyć może - któż to wie

Że czasem w popłoch wpadam

I długo niepokoją mnie

Historie z dawnych podań

 

Zmierzchało i nadciągał chłód

Nad Renu cichy nurt

I czerwieniały w świetle zórz

Odległe szczyty gór

 

Na najstraszliwszych szczytach

Dziewczyna cud tam kroczy

Ze złota suknia jej uszyta

I złote ma warkocze

 

A w dłoni trzyma złoty grzebień

I pieśnią swą uwodzi

Lecz w jej cudownym śpiewie

Ukryty demon grozi

 

Flisak w łódeczce jak łupina

Tęsknotą zaślepiony

W podwodnych wpływa skał gęstwinę

Z twarzą na szczyt zwróconą.

 

Flisaka śmierć na jego łódce

Spotka w historii tej

Bo wszyscy zginąć muszą wkrótce

Od śpiewu Lorelei