milion pierwszy wiersz o kobiecie z fotografii...hmm

wiersz tworzą druga i trzecia strofa. są niezłe
z reszty bym zrezygnował.

Pawle, Twoje uwagi pokrywają się z moimi wątpliwościami, więc skorzystam z nich. Dziękuję.

Leno, miło mi, że wiersz się spodobał. Serdeczne dzięki za nominację.

Kłaniam się.

Hmm... bardzo dobry wiersz, właściwie obraz. Podsuwa różne refleksje, które chciałoby się zostawić dla siebie. Myślę, że wart nominowania.

Pozdrawiam

Podoba mi się ten wiersz.
Może tylko pomyślałbym nad usunięciem powtórzenia "całkiem", a "w ręku" (pozostałość dawnej liczby podwójnej) zastąpiłbym bardziej naturalnym "w ręce".
Ale to tylko drobne uwagi. Całość bardzo na tak.

Pozdrawiam!

Saszo, nie znałam zdjęć pani Isabelle, dlatego dziękuję Ci za podesłany link. O taką aurę właśnie mi chodziło, choć inspirowałam się inną artystką - http://www.deborahsheedy.com/2937008-series-i
Klimaty obu pań są jednak zbliżone.

Joanno, pomyślę nad nawiasem, albo kursywą. Dziękuję za pomysł.

Tomku, to wielki komplement dla wiersza. Dziękuję.

Dziwna, cieszy mnie Twoje zatrzymanie. :)

Miłej nocy życzę.

Ciekawy wiersz.
Zatrzymał.

Wg mnie - wiersz z "klimatem". Z pewnego rodzaju sacrum (dla mnie wiersz to czasem sacrum). Wchodzi się jak do meczety, trzeba najpierw ściągnąć buty.
Takie moje impresje.
Pozdrawiam.

Bardzo, bardzo mi się podoba!

Pozdrawiam



(tylko... siódmy wers, chyba dałabym w nawias)

Isabelle Mege, niesamowite zdjęcia tak w ogóle. Wiersz ma taką aurę.

Takie skojarzenie

http://wyborcza.pl/ksiazki/7,154165,21367199,isabelle-mege-