Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 

        flakon i róża

 

        wiem, że kiedyś

        płatki pomarszczą się

        uwiędną liście

 

        kolce zostaną ostre

        by uczepić się świata




Ilość odsłon: 2486

Komentarze

grudzień 07, 2017 21:52

Dzięki Leszku za przemyślenia ;-)

grudzień 07, 2017 21:33

Te ostre kolce wyżłobią bruzdy, poziome na czole, pionowe na reszcie twarzy :)

grudzień 07, 2017 21:27

w takim razie się cieszę z tego powodu ;) pozdrawiam

grudzień 07, 2017 21:15

O, niespodziewanie uprzyjemniłaś mi wieczór ;-)

grudzień 07, 2017 21:09

taki jakie lubię.

grudzień 07, 2017 20:56

Można i tak, nie zaprzeczam. Autor w tym przypadku tylko naprowadza, sugeruje... Reszta należy do czytelnika. Dziękuję ci.

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-2

grudzień 07, 2017 20:51

Tutaj interpretacji musi być wiele.
Ja widzę miłość, która kiedyś się skończy a
zostaną wspomnienia, by można dalej żyć.

grudzień 07, 2017 20:27

@Marcin, cieszy, że zaglądasz; najważniejszy jest pomysł, a on zdarza się rzadko
@Dziwna, tu nie chodzi o rozpatrywanie gatunków róż, ale różę jako przypadek do wykorzystania poetyckiego; wiem, wiem, są różni ludzie ;-)
@Lenka, nie jestem do końca pewien, czy chodzi o sflakonienie, ale miło, że się spodobał; flakon to może być metafora habitatu, a poza tym zabrzmiało mi jak "piękna i bestia", "romeo i julia" czy "woda i ogień"... do wyboru. Pozdrawiam wszystkich

grudzień 07, 2017 08:46

podoba mi się, fajna metafora, jednak nie wiem co z flakonem. sflakonieje?

grudzień 07, 2017 07:34

a co z tymi bezkolcowymi?
równie pięknymi i nie raniącymi niczyich dłoni?
nie wiesz przypadkiem?