Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Samotność we dwoje jest zawsze podwójna:

podwójne milczenie, podwójne talerze i sztućce,

podwójne bilety i zaproszenia

i fotel bujany podwójny.

 

Lecz wszystko do czasu

gdy znajoma Polikarpa – nawiedzi,

bierze pojedynczo, celebruje głośno

i śpiewy chóralne się słyszy.

 

Wtedy tamte lata wspomnisz z rozrzewnieniem

aż łezka się w oku zakręci, ach tak.

Idziesz nową drogą w starych rekwizytach

a siność już tylko i dal…

                                                                      
Ilość odsłon: 6814

Komentarze

grudzień 12, 2017 20:48

A tu jest pomysł z tą "podwójnością" i sprawnie podane.

grudzień 12, 2017 19:19

Dziękuję Joasiu, mało się tu dzieje na poemaxie więc próbuję coś wstawiać.
Pozdrawiam

grudzień 12, 2017 19:15

„Samotność we dwoje jest zawsze podwójna”
- ładne to masz.
Jak najdłużej niech trwa, bo
w pojedynkę ciężko, oj bardzo ciężko „szarości”

Pozdrawiam