Tomek

Zużycie

Całowałem ślady twych stóp, usta miałem pełne piachu i brudu z zapylonego chodnika. Nie obejrzałaś się. Był tylko ten brud, co zatyka usta, którego nie potrafię zmyć, wypluć piachu.

Nie wiedziałem, koło kogo śpię nocą. Sen przeszedł w jawę, ale otworzywszy oczy zobaczyłem, że jestem sam.

I tak, z zapchanymi ustami, samotnie, przemierzam mój świat, kurczący się w zaciśniętą pięść. Aż bolą palce, rozwarte kiedyś do światła.

Ilość odsłon: 2334

← Poprzednia 1 2 Następna →

Tomek

2-5

grudzień 29, 2017 05:21

Lena, myślę, że raczej niedojrzałe, Marsie - nie widzę tu "terapeutyzowania". Bolączki za 'miłością' sprzed kilkudziesięciu lat, to nie terapia, tylko użalanie się nad sobą.
Dzięki, że wpadliście do mnie.
Pozdrawiam.

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

grudzień 28, 2017 23:22

Tekst mocno terapeutyczny lub spod konfesjonału. Who cares?

Lena Pelowska

2-5 2-5

grudzień 28, 2017 23:15

To jest napisane Tomaszu, jak z perspektywy małego dziecka, które najadlo się piachu. Jako tekst, nawet fajne, jako opis relacji między kobietą a mężczyzną, wydaje mi się chore lub niedojrzale. Pozdrawiam

Tomek

2-5

grudzień 28, 2017 21:57

Nie zawsze trzeba być poważnym, Joanno. Dzięki.
Pozdrawiam.

Joanna-d-m

2-5

grudzień 28, 2017 21:15

Tomek, nie zawsze chcę być poważna. Lubię się uśmiechać. Dziękuję, że mnie nie ochrzaniłeś :)))

Tomek

2-5

grudzień 28, 2017 21:12

Odgrzebuję stare kawałki, zwykle trochę je zmieniam. Twój komentarz, Joanno - niezły.
Pozdrawiam.