Codzienna krzątanina – szukanie zwyczajnych gadżetów,

sprzątanie rozlanego czasu bez formy i kształtu,

wszystko przed nastaniem nocy, klucznika spraw

powszednich idących szeregiem w niszę zapomnienia,

czyścidła z kurzu szarych epizodów.

To też pora w której duchy przebiegają obok,

przemawiając swoją obecnością bez słów i tak

niepotrzebnych gestów mających znaczenie zapisane

w księgach których moc wygasła,

faktów przechodzących obok jak kameleon o zużytych

barwach zachodu oznaczających wszelkie zakazy

z wyłączeniem „stopu” często potrzebnego ale w innym

miejscu gdzie widoczność schowana za krzakiem,

macha nam przyjacielsko kolorową tarczą

z życzliwym zamiarem płukania kieszeni.