Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

lu*

opowieść o potoku (część pierwsza)

oj, był se taki Potocek, co niy mioł imiynia. moze to dlotego, ze nie był z Warszawy, abo Krakowa… no nie wiym.z Gory był, jakby łod samego Pana Boga.  snuł się biydocek smyntnie miyndzy kamiyniami - (co jus nie jednego poete widziały, a nie pynkły). snuł sie, snuł, a jak przysła burza – łogromnioł!

prawie mie kiesik utopił nieborocek, ale wiycie, „prawie” stanowi jakonsik różnice, gdy potocek topi połetke co nie wiy - jako to poezja - mo zielono przed młodymi łockami, rozmarzonymi jak to tylko młode łocka mogom, a jak nie mogo, to muso! oj moje musiały! napaczyły się na kijanki w bełku, na młode kuropatwy, co wolały umiyrać tragicznie za śtachetami sadu, niz dziubać jojecko z pokrzywom pod okiem matki przysposobionej, ale zawse to kury domowej – kwoki.

oj był se Potok i mioł pijowecki, udawały kawołecki drewna i kory. pewnie dlotego łuzdrowioł młodych. cza było wiedzieć kie iś ło połnocy do niego się obmyć. jak cłowiek wierzył, to go Potok łuzdrowił, a jak nie wierzył, to łuzdrowił, abo nie.

taki był tyn Potocek honorowy!

nie powiym - łuzdrowiałak się w Potocku, ale troske mi pomogło, a troske zaszkodziło. No wiycie – honorowy był!

Ilość odsłon: 3348

Komentarze

Dorota

2-42-42-42-4

sierpień 31, 2019 11:10

Pozytywnie szumi ten Potocek, przeczytałam z przyjemnością, uśmiechnęłam się i zamyśliłam...

i nawet serialowy Janosik mi się psypomnioł, choć to pewnie bardziej przez tę gwarę niż treść.

Pozdrawiam ciepło :)

lu*

2-5

sierpień 30, 2019 13:08

Wiedziałam, czułam, że na początku był Potok! :))) Zapraszam!

lu*

2-5

lipiec 03, 2018 20:08

Cieszę się imre, żeś tu jest.
Jesteś!
Nieraz myślę, o tym świecie, który przyszło mi poznać, który mnie kształtował. Te teksty są z tęsknoty i z lęku, że swoim dzieciom nie zdołam pokazać takiego piękna!

lu*

2-5

lipiec 03, 2018 20:08

Cieszę się imre, żeś tu jest.
Jesteś!
Nieraz myślę, o tym świecie, który przyszło mi poznać, który mnie kształtował. Te teksty są z tęsknoty i z lęku, że swoim dzieciom nie zdołam pokazać takiego piękna!

imre

2-42-42-42-4

lipiec 03, 2018 15:54

Ten potoczek Lu to jak wola Stwórcy. Daje i odbiera. Niekoniecznie musimy wiedzieć dlaczego.

Masz piękny charakter pisma Lu, wiesz, pewnie dlatego że prosto z gór :)

Pozdrawiam

lu*

2-5

czerwiec 28, 2018 17:18

A drugie dno? Zamulone pięknie...
Tak nie docenić Potoku bez imienia... Eh! :)))))

m a r s

2-52-52-52-5

czerwiec 27, 2018 20:49

Duże walory etnograficzne. Pozdrawiam

lu*

2-5

czerwiec 27, 2018 20:17

Cześć Cudna!
Cześć Helen!
Czuję się tak, jakby ktoś bliski znowu mnie zaskoczył, tym, że jest i pamięta. I czeka! Najważniejsze jest czekanie:) Wtedy wszystko może się zdarzyć, nawet to co się normalnie nie zdarza.
Dziękuję Wam serdecznie!

Cudna, będzie o gąsiorze. Dziękuję.

Konto usunięte

2-5

czerwiec 27, 2018 14:43

ale fajne :) honorowy potocek, dobre :))
pozdrawiam, Lu :)

Dziwna

2-5

czerwiec 26, 2018 21:50

lu*, niechże już popłynie ten potok ciut dalej:)
bo wypatruję go i wypatruję
:)))
pozdrawiam ciepło:)