Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Wiersz_wiejski

Akcje promocyjne

Inne

Forum

NietenpanTadeusz

prelekcja II

krążyłem jak ptak nad placem Zbawiciela 
łypiąc na łup raz jednym a raz drugim okiem 
mówią że ostatnia umiera nadzieja 
i to nad jej kołowałem truchłem 

Zbawiciela zabili już dawno 
podobno powstał podobno powróci 
od pewności po nazwanie grandą 
zdania dzielą ludzi  

księgę rozdziały te akapity 
dzielą strony wersy a noże trofea 
skóra na niedzwiedziu jest jedna 
a nadziei już nie ma bo leży zabity 

nagle piorun strzelił 
wraz grzmot potężny jak cisza 
zadrżał świat w jasności 
padłem pod cokół pomnika 





 
Ilość odsłon: 372

Komentarze

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 17:34

Jasne, Nietzsche też właściwie się nie śmiał-a pisał o śmiechu.

NietenpanTadeusz

2-42-42-42-42-4

lipiec 16, 2018 17:15

bo tytuł jest roboczy, raczej odnośnik dla mnie , mniej dla czytelnika. inna sprawa że nie zależy mi na tym żeby pisać poezję, bo nie wiem nawet czym jest, nie wiem czy mnie to w ogóle obchodzi

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 06:06

A mnie się rozszczepienie światła kojarzy z prawem Kirchhoffa. To idąc w tą stronę nic nie musi.

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 06:00

Sam tytuł jest zaprzeczeniem idei poezji.

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 05:47

dowolność raczej marzy o wolności, - patrz Horacy.

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 05:36

Przeczytałam Twój kom Imre
Potworna samotność w poezji spotykała zawsze najlepszych, aż tak "cudny"'ten wiersz nie jest, choć jest ciekawy, skoro o nim piszemy,
:)

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 05:27

A tak, to trzeci kom. Wolność to nie dowolność, też stare jak świat.

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 05:25

Nadzieja bez wiary to brak nadziei, Imre, - sorry, no ale to chyba oczywistość.

.

2-42-42-4

lipiec 16, 2018 05:22

Emily też nie napisała dla niego, -pierwsza cecha poezji wolność myśli.

imre

2-32-32-3

lipiec 16, 2018 05:02

Ten fragment mi najmniej się podoba
" nagle piorun strzelił 
wraz grzmot potężny jak cisza 
zadrżał świat w jasności "

odstaje za bardzo od reszty tekstu o utracie wiary. Tak to jasne. Ale wraz z nią nadzieja. Co nam pozostaje. Ptak staje się być tu tragiczny gdyż jego wolność staje się więzieniem. Jak to rozumiem: to zawieszenie w próżni. A wolność to jednak jak światło potrzebuje rozszczepienia odbicia wchłonięcia by co dojrzeć. To jak dźwięk- dopóki nie zadrży fala- nie zaistnieje.
Czeka potworna samotność


Teraz lepiej rozumiem:
nagle piorun strzelił 
wraz grzmot potężny jak cisza 
zadrżał świat w jasności 

Pozdrawiam