Janusz.W: Telenowela. Serwis poetycki.

skrzypiący rower w skostniałych dłoniach

śnieg pod kołami rozdzielał zimę od wiosny

wpatrzona w noc zagubił się lód we włosach

to nie był dwa tysiące osiemset dwudziesty szósty odcinek tasiemca TVP

reflektory przede mną poczerniał świat

zastygła wyobraźnia jak slajdy kolejnych gwiazd

w odmrożonych kończynach trzy kropki trzy kreski

odgłosy gór skutych lodem

spod paznokci wydłubana żywica usychającego drzewa

oddychają na szybie pozostawione linie papilarne

w uszach szum jakbym kolejny raz się miał przebudzić

świat który (ego) ciężko teraz zrozumieć

myśli zdeptane jak niedopalony papieros

deszcz uderzając o liście jak pogaduchy o świcie w autobusie

dźwięki tak abstrakcyjne

w zapomnianej uliczce odgłos żywiołów pod latarnią

pod zwałem listowia chrobotanie

w rynnach uderzenia jak pękające serce

zasiadasz jak ja w afekcie ociemniała twarz popękana przez życie

krucyfiks odwrócony nad drzwiami milczy i nie słychać już skowytu bezdomnych kundli

Spis rzeczy