Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

ze zgniłych jabłek odeszło życie
została paleta ziemistych barw

a gdyby tak szpaki pomimo wrzasku
ubrały skrzydła w zachodzący za domem dzień
gdyby ta czerwień gasnąca pod płotem
zamiast umierać zaczęła wzrastać
czy rano zakwitłyby malwy
na przekór żerującym ptakom

czy z jednej pestki boże
odbudujesz raj
Ilość odsłon: 3224

Komentarze

grudzień 18, 2018 14:30

Domestica, David- bardzo Wam dziękuję za wizytę i chwilę zatrzymania

David- ukłony za interpretację. Ja się pogodziłem kiedyś z tym że świat poradzi sobie bez nas.. Ale czy my bez niego? Myślę że tak jak my mamy swój czas tu tak i to co żyje wokół też ma. Tylko może trwa w innej "strefie czasowej". Może nawet utrata pierwotnych dóbr jest naturalną koleją rzeczy. Nie wiem. Może to po prostu jeden z cykli. Pewnie nie będzie nam dane prędko lub w ogóle poznać jaka jest prawda. Dlatego przynajmniej dla siebie i najbliższych powinniśmy zadbać o to co już mamy. A oni niech zadbają o swoich...

Pozdrawiam

grudzień 18, 2018 13:35

...dobre, hmmm
Gratuluję wyróżnienia

Mam wrażenie, że to wiersz "ekologiczny", bo właśnie teraz, zatrwożeni zmianami w środowisku, budujemy taki "biologiczny bank danych", ale czy to wystarczy w przyszłości na rekonstrukcję świata ___czy będziemy zmuszeni błagać o pomoc samego Boga ___czy w ogóle da się to wszystko odkręcić ?

Pozdrawiam
.

grudzień 18, 2018 12:02

Przyłączam się do komplementów pod wierszem. Zauroczył mnie światłem i pointą.

Pozdrawiam.

listopad 23, 2018 00:54

Dziękuję Doroto, miło Cię znowu widzieć:)

Anito:) serdeczności przekazałem:) dziękuję
myślę, że taka współpraca byłaby czymś wartościowym; )

Pozdrawiam

listopad 22, 2018 08:39

Zatrzymałeś mnie , Imre, tym obrazem...bardzo ładny. Pozdrawiam

Konto usunięte

2-5

listopad 22, 2018 08:16

W takim razie przekaż serdeczności ode mnie dla całej grupy, a w szczególności dla pana Marka Grzebyka. Jeśli tylko byłaby okazja, chętnie przyłączę się do takiej pięknej inicjatywy. Pozdrawiam :)

listopad 22, 2018 08:04

Hej Tutejsza.

To bardzo ciekawe jak odmienne jest nasze postrzeganie, jak różne porusza w nas struny.

Twoja propozycja daje mi refleksję, że miłość to nic prostego. Trzeba o siebie dbać i dawać sobie nawzajem przestrzeń, nie-zamykać pod swoim kloszem. Trzeba o siebie dbać dzień po dniu, pielęgnować.

Bardzo ładnie Tutejsza :) dziękuję.

To by było ciekawe gdyby nasze dwa utwory mogły gościć przy tym obrazie.


........
Ps- To wspólna praca grupy LuFA pod kierunkiem pana Marka Grzebyka. Autorów obrazu może być wielu. Nie mówią kto, co zrobił. :)



Życzę dobrego dnia

Konto usunięte

2-5

listopad 21, 2018 15:41

Ponieważ wiersz daleko wykracza poza bycie dodatkiem do obrazu, a obraz skądinąd jest piękny i wart uwagi, to pozwolę sobie zaproponować swój, dużo skromniejszy, kierunek skojarzeń:

różą Małego Księcia chcę ci być
dzika
nie potrzebuję klosza
nie straszne mi nocne chłody i przeciągi
kwitnę
to nie łzy
to tylko rosa mnie upiększa

Pozdrawiam autora obrazu.

listopad 20, 2018 20:19

Dziękuję serdecznie wszystkim za czytanie (i oglądanie-co także jest tu ważne).
Jest mi bardzo miło. Nie spodziewałem się tak dobrego odbioru :)


Warto pamiętać że ekfraza to i tekst i obraz. A te zaprezentowane tu, stworzone przez wyjątkową grupę ludzi (co zostało opisane w folderze głównym), stały mi się bliskie.

Zachęcam i Was do poszukiwania obrazów i dzielenia się swoimi wrażeniami. Została tu zapoczątkowana bardzo dobra inicjatywa :) powodzenia

Pozdrawiam

listopad 20, 2018 20:08

Pięknie tu i kolorowo, ze zgniłych jabłek powstanie kompost i na nim wyrosną kolorowe kwiaty
Pozdrawiam serdecznie