Melodyjne jest to prawie powtórzenie, trochę jakby przywodziło na myśl to okrążanie Ziemi, o którym mowa, smutny i poetycko, w zamyślony sposób przejmujący.

Pozdrawiam was,

Wg mnie tu jest pięknie napisane, jak trudno pozwolić na to, by być kochanym. Treść nieco Stachurowa, ale wiersz jest twój ewidentnie.
Lubię takie pisanie. To trochę tak, jak czytano Stachurę w komunizmie, jako odtrutkę na Stan Wojenny i jego późniejsze echa. - Ja się w tym odnajduję, to moja młodość.
Pozdrawiam.

Dla mnie list pełen poezji.
Tu miłość pokazuje mi swoje bolesne oblicze jak w piosence Cugowskiego "Kto nie kochał". Ale piosenka jest skrótem. Tu: mam refleksję o miłości którą trudno realizować.
Mam swój świat i podskórnie czuję że dotknięcie jest jego naruszeniem. Stawiamy się trochę w roli szermierza z daleka dającego tylko znać: jest. Jestem tu. Choć może to bardziej odwieczna walka płci, coś jak taniec tango. Mierzenie się z sobą, że łatwiej mi kochać niż być kochanym.

Tak jak w poprzednim. Jest tu przestrzeń na mój mały świat.

Dzięki i pozdrawiam