Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Rozbłysła gwiazda miliony lat świetlnych

nasze serca w podskokach lecz nie dla niej

inna niesie nam moc i energię

oczy świecą i skóra w uśmiechu zakwita

ktoś napisał scenariusz nam rolę przydzielił

główną jedną w łańcuchu pokoleń

 

głowa w górę i naprzód by kroczyć

w przestrzeń słońca co źródłem kolorów

jest i kwiatów pachnących przy drodze

by zaznaczyć istnienie przedłużyć swą linię

dynastyczną przez wieki do końca                                                                  


Ilość odsłon: 965

Komentarze

luty 27, 2019 20:15

Tak samo często potrafią niszczyć :( niestety...

Spokojnego wieczoru Leszku

luty 27, 2019 19:51

Dziękuję Imre, wszystko tu da się wytłumaczyć, dobrze że czytasz bo dzięki temu utwory żyją
Pozdrawiam

luty 27, 2019 19:24

W pierwszej strofie trochę się gubię, ale zaraz potem odnajduję w drugiej :)

W górę głowa i naprzód by kroczyć w przestrzeń słońca...
przypomniało mi się takie małe moje cóś:

wschodzące słońce
na krawędzi dachu
staję na palcach


Pozdrawiam

luty 27, 2019 18:49

Dziękuję Joasiu, tak to wspomnieniowy wiersz, zważywszy ma mój wiek
Pozdrawiam

luty 22, 2019 22:07

No, to taki wiersz dla ugaszenia pragnienia tęsknoty za młodością, ale nie aż tak do końca! ponieważ peel wie, że miał rolę do spełnienia
a teraz docenia każdą przeżytą wiosnę, ba,
im ich więcej tym większy szacunek do życia.

Tak odbieram ten wiersz.
Dla mnie ciekawy.

Pozdrawiam

luty 21, 2019 20:42

Witaj Marsie, migoczą raczej przedsionki, sercom pewnie nie zaszkodzi a może zmienię?
Dziękuję za wpis
Pozdrawiam

luty 20, 2019 22:17

"nasze serca migoczą" - oj Leszku, migotanie komór serca to oznaka porażenia prądem lub zawału. Niebezpiecznie się bawisz ;-) Pozdrawiam

luty 18, 2019 21:53

Dzięki Wokka za wizytę i ciekawy wiersz
Pozdrawiam

luty 18, 2019 21:01

14 lat temu ˛napisałem tekst z identycznym tytułem:

nasz czas

nasz czas nie płynie
skrzeczy modłami
o pospolite rzeczy
litość giełd
gdzie zgiełk
i mgiełka
to szału
to żalu

twarz czasu
błyszczy
jak pot
jak tłuszcz
jak strach
straty
to siebie
to szmalu

Zamieściłem ten tekst jako ciekawostkę.
Pozdrawiam