Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Czas zrzucić niewygodne stroje, zbędne
myśli, uczucia. Tak niewiele znaczą.
Mówisz, że ciemność wzbogaca zmysły,
ale zdrewniałe gałęzie nie wchłoną ptasiego
głosu. Czas przebrzmiał i gubi kolory.

Jednak ktoś tutaj był. Zostawił ślad,
dlatego cichnie powrotna droga
- nie proś bym tam znowu poszła,
biel jest zbyt bolesna.
*

Zakładam plecak. Jest coraz lżejszy,
chmury uniosły się odsłaniając drugą
połowę delikatnego naskórka Seleny.
 
Wiem, gdzie mam ciebie szukać


*John Ashbery
Ilość odsłon: 867

Komentarze

lipiec 30, 2019 01:10

Nie jestem w formie do czerpania radości z tego tekstu.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

lipiec 30, 2019 00:31

Inspiracją był portret nieznanego malarza "Dwie twarze." Dziękuję za ślad pod wierszem.

lipiec 29, 2019 21:24

Przelotny flircik, szybki numerek i co dalej...?
Tak bym streścił ten tekst
Pozdrawiam

lipiec 29, 2019 18:49

powiem tak - co z tego, że umiesz składać puzzle, skoro wybrałaś jelenie na rykowisku
czy tam zachód słońca na plaży