Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

właściwie czemu nie miałbym być ścianą
z wywieszoną kokardą bluszczu lub choćby chryzantemą 
cegieł rozdzielającą palenisko od nocy
właściwie dlaczego nie miałbym hałaśliwego podwórza opatrzyć w dłoń
lub właściwie cienką warstwę tuszu na papierze
dlaczego nie miałbym być sobą i odkrywać prądy wznoszące kurz 
albo liście właściwie to mnie
Ilość odsłon: 2301

Komentarze

grudzień 07, 2020 00:01

Dziękuję Wam za pamięć i czytanie.

Pozdrawiam

Konto usunięte

2-4

grudzień 06, 2020 19:05

no właśnie, Imre, gdzie jesteś? bo ja np wróciłam...

grudzień 04, 2020 22:12

Ładny wiersz, zresztą jak inne Twoje. Wojtku, gdzie jesteś, co piszesz?
Brakuje tu Ciebie, Twojej ciepłej duszy, Twoich wierszy.
Wracaj.
Tu jest Twój drugi Dom i przyjaciele, którzy czekają.

Pozdrawiam

sierpień 19, 2019 19:56

Dobrywieczór. Postaram się teraz krótko, a wrócę do Was później.


Dziękuję za Wasz czas spędzony pod tym wyjątkowym dla mnie tekstem który jest jakby komentarzem, refleksją po spotkaniu, dyskusji z przyjacielem.


Mithrill - Tobie szczególne podziękowania - po raz kolejny pokazujesz mi że zmiana formy zapisu przy zachowanej treści jest w stanie oddać jeszcze więcej, jeszcze wyraźniej moje odczucia .muszę nad tym popracować jeszcze.


Kłaniam się Wam-czytelnikom. Dziękuję

sierpień 19, 2019 12:41

ładne to jest, imre... może pokusiłabym się o inny zapis, rozważyłabym wersję Mithrila...ale zatrzymałeś mnie tu :) pozdrawiam

sierpień 18, 2019 20:06

Cały wiersz to według mnie wołanie o wolność wyboru, nawet błędnego, dla nauki
Pozdrawiam

sierpień 18, 2019 11:27

...na ten przykład

"właściwie czemu nie miałbym być ścianą

z wywieszoną kokardą bluszczu lub
choćby chryzantemą cegieł rozdzielającą palenisko
od nocy

właściwie dlaczego
nie miałbym hałaśliwego podwórza opatrzyć w dłoń
lub właściwie cienką warstwę tuszu na papierze

dlaczego nie miałbym być sobą
i odkrywać prądy wznoszące kurz albo liście

właściwie to mnie"

sierpień 18, 2019 07:50

Dzień dobry. Bardzo dziękuję za czytanie i komentarze.
Grzegorz - Twoja odpowiedź wierszem jest pierwsza klasa! Ukłony:)

Paweł dokładnie jest tak - bo właściwie każdy czegoś szuka w wierszach czy sztuce. Po coś gdzieś idzie po coś sięga po coś tworzy. Ale każdy przeżywa to w sobie. Więc nawet jeśli mamy odmienne spojrzenie na świat to łączy nas to, że coś przeżyliśmy tworząc i/lub odbierając (ogólnie rzecz biorąc) sztukę.

Dziękuję za uwagi i refleksję


Pozdrawiam

sierpień 17, 2019 14:33

Właściwie tak, chyba, że jest grawitacja, burze i huragany, a wiersz mi się podoba, w wierszu można wszystko. Właściwie nie robię niczego poza odkrywaniem prądów. Zależy czego się szuka w poezji, byle dobrze podane.

lu*

2-5

sierpień 17, 2019 14:07

-przepraszam, ja do Wiesza mówiłam...