Jest przekaz, to ważne! Wiersz prosty, bezpretensjonalny trafia pod strzechy. Pozdrawiam serdecznie.

Podobno kota się nie wybiera, bo to kot wybiera Ciebie. Ja już swojego miałam. Jako dzieciak. To było najśliczniejsze i najinteligentniejsze zwierzę, jakie poznałam, ale skończyło swój krótki żywot tragicznie, a ja to strasznie przeżyłam. Od tamtej pory udaję, że nie lubię kotów...

Z tym marnotrawstwem się zgodzę, szczególnie w przypadku ludzi-piszących-wiersze ;-) Co do kotów, to są to najpiękniejsze futrzaki - widocznie jeszcze nie poznałaś takowego........

Poeci to generalnie marnotrawcy straszni ;)

Przecież to wzruszające, że tyle empatii stworzeniu poświęcasz. Ja kotom nie ufam. Stąd moje zgryźliwości.

Wprawdzie nie jestem pieronem, ale poprawię dla spokoju sumienia. Dzięki

o ile się nie mylę, to pierony gadają raczej: kobiety z familoka.

Noooo, Szymborska więcej namarnowała ;o)

Łe tam, czcionkę na sieściucha marnować ;))