Świetny.

fascynacja drugim człowiekiem
i oddalenie, niepokój - ten wewnętrzny ogień, ktory bywa, że gasimy

nie palmy na stosach naszych marzeń, ideałów



dzięki metaforyce związanej ze wspomnianym Giordano Bruno i kronikami Aguilera wiesz nabiera dodatkowej głębokiej wymowy.

Wróciłam pod ten wiersz i nawet jesli widzę coś innego niż Autor chciał przekazać
nadal uważam, że to pełen głębi, poruszający wiersz.

Jeśli nie wiesz, kto to był Giordano Bruno, jeśli nie wiesz, jak zmarł, jeśli kompletnie nie znasz historii w zarysie, jeśli nie byłeś w Rzymie, to mi pozostaje opuścić witki ;-) A poza tym wystarczy czytać ze zrozumieniem

Żadne to wytłumaczenie, bo jeżeli by nie było internetu to nie było by wujka, i co wtedy? ciotka nie pomoże, kiedyś nie było wujków, jeszcze całkiem niedawno a wiersze dało się rozumieć, nieprawdaż, więc nie zasłaniaj mi się tu wujkiem, chyba że piszesz dla kota :)

Są iskry i jest żar, pięknie opisane.
Pozdrawiam

Wiem :) Zdrowie oczywiście najważniejsze! Tak.
I jeszcze śpasowanie :)

Treść raczej nie jest enigmatyczna, a jeśli już, to zawsze jest wujek google ;-) Pozdrowienia przekazałem kotu. Lucyno, twoje komentarze jak zwykle są nie do podrobienia; miło, że cię uszczęśliwiłem ;-) jak pragnę zdrowia

Chciałabym tylko powiedzieć, że to cudny Wiersz. Nawet jak nie wiem o czym, to wiem o Czym! I to mnie uszczęśliwia!

Nie bardzo kumam o czym to jest, taki przegadaniec raczej o niczym, pozdrów kota :)

dobra robota M pozdrów kota)))):-)