Ostatnia stacja

Mijamy świat, który się z hukiem nie kończy,

ani skamląc jak śmiertelnie ranne psisko.

Ten świat do selfie miny wciąż głupsze stroi,

i umiera w rytmie tandetnego disco,

lgnąc do siebie w lata południowym skwarze,

niczym w piecu twarze, tułowia, kończyny

w jedną wielooką przetapiając masę,

i na ladę z ust wypluwając mydliny.

Ilość odsłon: 1663

← Poprzednia 1 2 Następna →

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

lipiec 02, 2020 12:23

Dziękuję Imre. Pozdrawiam.

2-4 2-4 2-4 2-4

czerwiec 29, 2020 01:22

Mijamy świat który się z hukiem nie kończy... wypluwając mydliny.

Powyższe tworzy dla mnie świetną klamrę. Cały wiersz mi się podoba

Pozdrawiam

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

czerwiec 17, 2020 09:52

Dziękuję Leszku.

2-5 2-5 2-5 2-5

czerwiec 16, 2020 20:43

Czytając tytuł spodziewałem się obrazu a tu fajny wiersz.
Pozdrawiam

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

czerwiec 15, 2020 21:46

Dziękuję, proszę Pani :)

2-4 2-4 2-4

czerwiec 15, 2020 17:51

Mi się podoba, proszę Pana :)

← Poprzednia 1 2 Następna →

Spis rzeczy