Zdzisław Brałkowski

Oda do pochwy

(Dzwonek szkolny zabrzmiał, a więc i historia wraca, minione dzieje nasze.

Na przestrzeni wieków z iluż to opresji polska szabla ratowała kraj. Ileż to poematów jej poświęcono. A o pochwie, która była nieodłączną częścią i bezpieczną "przystanią" dla szabli na czas pokoju?! Nie znam żadnego.

Najwyższy czas nadrobić chociaż fraszką, a właściwie odą, docenić też jej znaczenie)

Pochwo! Ty przez całe dzieje

szabli dawałaś nadzieję,

gdyż, jak nazwa twa wskazuje,

swojej szabli wyczekujesz,

czy stępiałej już, czy ostrej.

W pochwie zawsze jest radośniej.

Jest przystanią, odpoczynkiem...

Szablo, nie śpisz w pojedynkę,

więc pamiętaj o swej lubej,

złóż hołd, choćbyś miała w czubie.

Ilość odsłon: 1740

← Poprzednia 1 2 Następna →

Mister D.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 05, 2020 04:29

Bo jak czytam ten wiersz to mi sie nasuwa skojarzenie, ze z tą pochwą to o cipę chodzi, tak interpretuję, że pochwa to inaczej nazwa cipki, a szabla to inaczej nazwa kutasa, bo szabla wchodzi w pochwę, tak jak kutas w cipę... chyba,że źle interpretuje, i o co innego chodzi w tym wierszu, niż o cipe i kutasa? Podpowiedz autorze.

Mister D.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 05, 2020 04:22

Ale o jakom pochwe chodzi bo ni rozumniem. Co to za wiersz... o cipke chodzi czy jak?

Joanna-d-m

2-5

wrzesień 05, 2020 00:18

Krakowiaczek jeden... siedem lat wojował, szabli nie wyjmował, szabla zardzewiała wojny nie widziała :(

:)

Zdzisław Brałkowski

2-5

wrzesień 04, 2020 15:08

Leszku,

O dobrą pochwę zadbać należy,
tak jak o szablę - jej głębię zmierzyć,
by szabla ostra nie wystawała,
by aż po jelec w niej się chowała.