Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

x l a x

późność

 noc przygarnia tych ze światowstrętem. świt

 pora, gdy barmanka nie przynosi już

 szklanki do piwa; nerwowo obgryza paznokcie

 

 zadymione kąty, że prawie bym nie zauważył

 płaczącej dziewczyny – węgiel spływa jej z oczu

 błądzenie kciuka po świeżych wiadomościach

 

 trzeba już wydukać ułamek pożegnania. czas

 w końcu zapłacić - sięgam do górnej kieszeni

 bezwiednie robię znak krzyża do połowy. po co

 

 nadzieja jak kreska światła wpadającego

 przez uchylone drzwi do dziecięcego pokoju

 otwieram noc na oścież. uwiera myśl o kresce


Ilość odsłon: 1318

Komentarze

wokka

2-5

styczeń 07, 2021 09:33

Ciekawy wiersz.
Zatrzymał na dłużej, bo wywołuje wyobraźnię. Pozdrawiam.

Mister D.

2-52-52-52-52-5

styczeń 07, 2021 00:02

noc przygarnia tych ze światowstrętem - to zdanie dla mnie.