Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

nie potrafię przyzwyczaić pokoju do pustki

za drzwiami głośny świat

jak stłuczone szkło z drugiej ręki

nad nią trzecia podobno niewidzialna

opłacana walką naczelnych troglodytów o dostęp

do uczuć przed porannym programem

 

dodaję płaszcze i płócienne torby

reklamujące wszystkie kraje oprócz mojego

 

trzeba nauczyć się nowego języka

kończyć zdania w trybie oznajmującym

znakami zapytania

żyć 

za grosze

gorsze

za drzwiami

Ilość odsłon: 2639

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-3

maj 04, 2017 20:48

"jak stłuczone szkło z drugiej ręki//nad nią trzecia podobno niewidzialna" - brzmi enigmatycznie. Końcówkę może by przemyśleć, bo koślawo, a już "żyć za grosze" sam powinieneś przeczytać na głos ;-)) Nie jesteś ze Śląska?

Konto usunięte

2-32-3

maj 04, 2017 20:42

Wyobcowanie...
gorsze za drzwiami* więc lepiej żyć za grosze.
Pozdrawiam: )

maj 04, 2017 20:24

dziękuję za komenty i pozdrawiam

Konto usunięte

2-32-32-32-3

maj 04, 2017 12:43

Spodobał mi się bardzo.
Pozdrawiam.

Konto usunięte

2-5

maj 04, 2017 12:18

nie lubię nawigacji. wolę pobłądzić i szukać drogi sama. ciekawy. pozdrawiam

maj 04, 2017 11:36

Ciekawy wiersz. Podoba mi się :)
Spodobało mi się to "znakami zapytania żyć za grosze" :)