Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Domestica

ptasie pióra jak relikwie jesieni

kiedy wróciłam było już za późno 
chłodny świt zatarł kontury przedmiotów
sprawił że sny wsiąkły w pościel zamiast zostać
 
pod powiekami cedrowych skrzyń 
ukryły się skarby 
mapy miejsc które dawno przestały oddychać — 
 
kim jest ta dziewczynka na zdjęciu 
ma spierzchnięte od mrozu usta
i lisie oczy widzące coś
w zlepku brzasków poza kadrem

cichną kosy 
jakby celowo każą mi patrzeć
na tę samą śmierć od początku 

Ilość odsłon: 2497

Komentarze

David przez fau

2-42-42-42-42-42-42-42-42-4

czerwiec 26, 2017 13:50

...hm
Albo "jakby kazały mi patrzeć" :)

........do rozważenia

David przez fau

2-42-42-42-42-42-42-42-42-4

czerwiec 26, 2017 13:47

...w ostatniej strofie użycie imiesłowu wydaje mi się bezzasadne, można by to uznać za stylistyczny błąd __lepiej (i tak to odczytuję) byłoby wstawić tam czasownik w formie bezosobowej:
"jakby celowo kazano mi ..."

Ale całość naprawdę dobra
Miło poczytać

Pozdrawiam
.

Domestica

2-4

czerwiec 26, 2017 12:01

Grzybowa, dziękuję, że zajrzałaś. Może faktycznie nieco zbyt naprowadzająca jest ta kursywa. Pomyślę.

Pozdrowienia.

grzybowa

2-5

czerwiec 26, 2017 10:57

Piękny wiersz.
Niepotrzebna kursywą w powiekach, i tak czytelnik widzi wieko. Mimo to, że powieki/wieka są wymowne, pasują do wiersza, zrezygnowałabym z tej metafory, ze względu na fakt nadużywania tego motywu w wierszach grafo.