Było wieleśnie ; w ślumnych grzydłach

Dyło i mrało zamroczyście;

Wszcze mirsy szniały u mormrzydła,

Szczurywark grbił wzdrężyście.

Zwierdnij mój synu Dżaberłoka!

Legionozębych szczęk, łap wdrętnych!

Omiń pieliszcza Dżabdża-ptaka,

Co ciurli z Banderkrętem.

A ten swój miecz-trzewiodrąż gluma,

Nim stal w japiszcze jego wrzęźli;

W Tumtumów mętli wzbęchł i duma

na mormrzydlanej grzędźli.

Lecz kiedy dumką zamurkwiony

Grędził, Dżaberłok żarooki

Klempi po mętli w rypl. Zmrolony

mormrzydł ćli jego kroki ;

Raz - dwa, ba - bach. On - szlach! glach! mach!

Swym trzewiodrążem w kark Dżaberla;

Schlajdany łeb wgrędza na grzbiet

I szmurk - do domu spierla.

O! Tyś to schlajdał Dżabersmoka?!

Gęćby`ś mój chłopcze godny. Grbieli!

Hej! Pyska daj! Hej! Rad ućmokam!

Wszyscy radośmięsznieli.

Było wieleśnie ; w ślumnych grzdydłach

Dyło i mrało zamroczyście;

Wszcze mirsy szniały u mormrzydła,

Szczurywark grbił wzdrężyście.