Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Ada

Nie przepraszaj,

nie twoja wina, że myśli ukrywasz
w perłowych muszlach, gdzie pamięć
zrośnięta z wyobraźnią nie wyjaśnia słów,

które jak światło z kościelnych
witraży przenikają dwa światy;
pokochaj ten blask.
Boisz się. Nie walczysz, bo miłość
może spalić się na popiół.

Kiedy  milczenie podchodzi do gardła
czuję ucisk i ból
- czy tak miało się zdarzyć
Ilość odsłon: 2233

Komentarze

Konto usunięte

2-3

wrzesień 24, 2017 18:58

Bardzo mi się podoba :-) pozdrawiam :-)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

wrzesień 24, 2017 16:13

ładne. czytam bez ostatniej strofy.

wokka

2-5

wrzesień 24, 2017 15:47

Wiersz pouczający kochającą/kochaną osobę.
Staroświeckie rekwizyty harmonizują z awatarem Autorki.
Ładny wiersz.