O "Kamieniach na szaniec" miałem na myśli treść. Takie książki wkładają w głowy dzieci myśli, żeby zginąć w powstaniu (p. Prezydent). Z wojny wolę Białoszewskiego - bez patosu o syfie. Albo Różewicza. "Do piachu" oglądałaś?
Pozdrawiam.

Florianie - religia, metafizyka i poezja mają wiele wspólnego, dlatego cytowanie w tym miejscu, rozumiem, że ironicznie, Jezusa Statkiewicza jest pozornie słuszne, lecz w odniesieniu do tego wiersza raczej chybione.

Mgło - dziękuję za przychylność.

Tomku - wśród milionów wierszy nie sposób uniknąć pewnych powtórzeń idei a nawet fraz. Gdybyśmy próbowali ich za wszelką cenę uniknąć, nie napisano by po Grekach żadnych nowych.
Nie sądzę również, że "Kamienie na szaniec" są "kiksem martyrologicznym". Jest to książka o młodych ludziach, którym przyszło żyć w nieludzkich czasach. Tak, byli naiwni i pełni wiary, jak wszyscy w ich wieku. Więc i książka posługuje się prostym językiem skierowanym do młodzieży, a nie do fotelowych intelektualistów.

Źle mi się czyta te potrójne rymy. A końcówka (puenta?) to mi się skojarzyła z jednym z większych kiksów martyrologicznych "Kamienie na szaniec".
Pozdrawiam.

Ładnie słowa płyną :-)

przypomina mi się ton i styl pana ,,Jezusa" Statkiewicza. jeśli nie znasz- do zobaczenia w necie.