Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

  
     okazuje się, że albumy również giną

     zostaje herbata do odgrzania pamięci

     pech chce, że wojna za wojną, wojna

     trudno tu nawet mówić o gniciu zwłok

     jak mgła unoszą się w pamięci miasta

 

     wąsy wsiąkły w błoto przemarszu

     wraz z domem spłonęły kapelusze

     Marcelina i jej dzieci to już dorosłe anioły

     Gienek z medalem od Francjozefa

     przetopiony wybuchem jakiejś miny

 

     czasem słychać skrzypienie lustra

     upadek książki lub piosenkę sowy

    służąca wnosi herbatę




Ilość odsłon: 3341

Komentarze

Konto usunięte

2-5

październik 13, 2017 22:33

No co Ty... Pewnie Ci ciśnienie skończyło ;)
Twoje pisanie o kobietach jest piękne i w punkt (gie... gienialne w sensie ;))

październik 13, 2017 22:28

moich

Konto usunięte

2-5

październik 13, 2017 22:26

Moich czy Twoich? ;)

październik 13, 2017 22:26

Dobrze, że w komentarzu nie widać rumieńców ;-))

Konto usunięte

2-5

październik 13, 2017 22:21

Mówię o tym z linku, nie tym powyżej.

Konto usunięte

2-5

październik 13, 2017 22:20

Nie chodzi o czas. Nie piszesz już tak. Ten wiersz jest ujmująco chłopięcy. Ale styl Ci się nie zmienił. Wzruszyłam się - hormony mi się chwieją z postarzenia ;)

październik 13, 2017 22:11

...a teraz tylko piękny, buaaa. Toż to minęło od tego wiersza tylko 4 lata. Anita, po co te spazmy... ;-)))

Konto usunięte

2-5

październik 13, 2017 22:07

Przed chwilą tam właśnie byłam u Ciebie:

https://poema.pl/publikacja/197713-tak-cie-sobie-wymyslilem

Byłeś kiedyś piękny i młody, ech... ;))

październik 13, 2017 22:03

Wiersz stary, ale z sentymentu wklejam, żeby ocalał, bo za pół miesiąca Poema wyłączy się całkowicie.