Podoba się wiersz, myślałem że będzie zamarznięta tafla w ogrodzie, ale i tak jest ciekawie. :)

a możesz Ty unieść się wyżej nieco?

Mocy nie widzę w tym, ale fajny pomysł :)

Dorota, doskonale unosisz się słowami nad ziemią. Masz Dar, jakiego niejedna wiewiórka mogłaby Ci pozazdrościć:)

Mgło - :)) no tak... mi też ciężko się powstrzymać. Już po nie sięgam, a jakiś głos mówi: zostaw! to dla wiewiórki! ;)
Dziękuję, że zajrzałaś i pozdrawiam ciepło

Joasiu - dziękuję za czytanie i słówko.
ja myślę, że sporo możemy nauczyć się od zwierząt...chociażby nie komplikować sobie życia tym, co zbędne, albo cieszyć się z tego co mamy, bo wielu nie potrafi...
Pozdrawiam serdecznie :)

U mnie wyłuskane orzechy w kieszeni długo by się nie uchowały :-) Wiersz bardzo mi się podoba :-)

Taki ciekawy masz ten wiersz z
przewrotną puentą, która mi osobiście
podpowiada:
uczmy się od zwierząt, one wskażą nam drogę

Pozdrawiam

Ula - miło, że zajrzałaś. Dziękuję za komentarz.
Może to nie chodzi o przekupstwo, tylko olśnienie, że żadne amulety nie gwarantują szczęścia... :)
poeinsteinowskie - no tak, te wszystkie po teorii względności, po wszystkich teoriach Alberta, dlatego "małe" :) pozdrawiam ciepło

No nie wiem, czy przekupisz orzechami wejściówkę. Ale jeśli ona nie ma skrzydeł i fruwa, to może i ciebie nauczy. Czarna, czyli jeszcze będzie długo zima.
Pozdrawiam ciepło.

na poeinsteinowskich?