Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Dawno temu wpadłem jak kropla w wielką czerń,

i cichymi kręgami rozszedłem się w niej,

jak przez głuchy telefon przekazywana

wiadomość, teraz już nie do odczytania,

 

przez grube warstwy czasu, mniej przezroczyste

niż Ziemia, którą dawno wrzącym językiem

Słońce wytarło i umilkło jak fale,

wraz z bajką o tym, że cię kiedyś kochałem.



https://www.youtube.com/watch?v=p50k_kklM7g



Ilość odsłon: 2096

Komentarze

styczeń 03, 2019 02:26

Dziękuję Imre, cieszy mnie Twój odbiór. Pozdrawiam.

styczeń 02, 2019 23:23

Podobno odwrócić czas da się tylko w klepsydrze. Choć to tylko złudzenie.

W życiu myślę że jest trudno nawet o złudzenia, zwłaszcza gdy spotyka nas tragedia, doświadczamy straty. Zresztą każdy przeżyty dzień jest faktem i nie zmienimy go.

Dla mnie wiersz o niemożności dokonania cudu przez człowieka. O niemożności napisania życia od nowa.

Lubię Twoje wiersze. To dobra lektura

Pozdrawiam

styczeń 02, 2019 21:44

Ewentualnie mogłoby być: niczym w głuchym telefonie przekazana wiadomość... Ale nie wiem czy przekazywana nie jest lepszym słowem.

styczeń 02, 2019 21:37

Fajnie, ale to nie ta melodia, którą słyszałem pisząc. Dzięki.

styczeń 02, 2019 21:29

Może pierwszą strofę zapisać tak / oczywiście to tylko moje spojrzenie/:

Dawno temu wpadłem kroplą w czerń
i cichymi kręgami rozszedłem się w niej,
niczym wiadomość w głuchym telefonie,
teraz już nie do odczytania.

styczeń 02, 2019 21:13

Nie wiem, dla mnie brzmi ok, ale może faktycznie za dużo jaków na łące.

styczeń 02, 2019 21:08

"...jak kropla w wielką czerń....jak przez głuchy telefon....umilkło jak fale..."
Coś by trzeba zrobić z tymi "jakami", nie uważasz?
Niezbyt gramatycznie brzmi, jak dla mnie, pierwsza strofa.
Wiersz budzi moje zainteresowanie, ale jeszcze bym popracowała nad nim.
MUZA przednia...moje klimaty:)