Przyznaję się, że przez pięć lat uczestniczyłem aktywnie w zbrodni
masowego niszczenia ławic śledzi, makreli, ostroboków, dorszy i szprotek
na łowiskach Morza Północnego i Atlantyku, jako starszy rybak, asystent pokładowy oraz ostatnio, trzeci oficer na statkach Przedsiębiorstwa Połowów  Dalekomorskich i Usług Rybackich "Gryf" w Szczecinie.
Na moją obronę mam fakt zaprzestania tej haniebnej działalności, po tym,
gdy pewnego dnia, na łowisku Georges Bank (kilkaset mil na północny wschód od Nowego Jorku), około dwadzieścia ton śledzi, po wysypaniu ich z włoka, spojrzało na mnie przeszywającym, pełnym wyrzutu wzrokiem.
W tym momencie zrozumiałem,  na czym polega mój błąd i moja wina.
Po zakończeniu rejsu zwolniłem się z pracy.
Proszę o łagodny wymiar kary, mimo że nadal (rzadko)
zakąszam zwłokami śledzia.