Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



Jak to jest być!? -- opatula dookoła puchem
chmura inhalująca Ciebie aromatami materii

przez nozdrza rozprzestrzenia się z duchem
Dżina szukającego  w chmurzystej lamperii

domu z " cumulusowego śpiwora puchowego"
najwyższy czas przyzwyczaić się do niego

bo balonami już jesteśmy -- chmura zanika
na nieboskłonie pożarła się w Tobie znika

Aż wybuchnie z dewastującą siłą ciśnienia
w towarzystwie Pioruna  - jeszcze lotnego
nieba w ulotności jestestwa nieistnienia
Ilość odsłon: 783

Komentarze

marzec 26, 2020 20:08

Dzięki Leszek za wgląd.!
Niemniej jednak zmieniam końcówkę. Mam nadzieję, że nie zaszkodzi całości.
Pozdrawiam w zdrowiu!

marzec 26, 2020 19:55

Ta "chmura" w dzisiejszych czasach może być niepokojąca, bo nie wiadomo jakie drobiny może nieść.
Dziękuję za rymy, tutaj to rzadkość
Pozdrawiam