nie dość że stek banałów, to jeszcze "krople...nieba" oraz "zaparzone...dłonią" - kwintesencja złego pisania.

dzięki

pozdrawiam

Zgadzam się z Leszkiem. Tu, czyli u Ciebie majster, przekaz jest zawsze bardzo ładny i poetycki, ale popracowałbym nad większym wyrafinowaniem w niektórych zwrotach. Jeśli pozwolisz, to zaproponuję coś takiego:

bajka włóczykija

niosę na plecach
worek ze swoim czasem

pewnego razu
spotkałem prawdę -
stała pośród migoczących niedomówień

życie
rozpędziło się do prędkości
w której jeszcze nie byłem

myśli poszybowały

z nieba spadły
krople szczęścia

twoja ciepła dłoń

zaparzyła
w rzeczywistości
pełnię słów

Pozdrawiam

Ooo, tu jest ładnie i poetycko
Pozdrawiam