Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki




posępny wieczór siadł za oknami
kłosy poranka schował ktoś w tobół
drzwi z żalem skrzypią na do widzenia
światło rabuje zdrowasiek pozór

w ślad za innymi idzie zbolały
upada w topiel przykre złudzenie
nic już nie widzi głęboka otchłań
zakradł się w ciało jęk; osłabienie

towarzysz odszedł i nie zawróci
daremnie czekasz miłych odwiedzin
unieś tę prawdę kłującą w oczy
może cię tylko widmo nawiedzić

łez nie roń głowę przyłóż do ziemi
pogłaszcz smuteczek przy piersi żywej
czego szukałeś już nie odnajdziesz
pytanie niebu zadaj: qui vive!

za starą bramą zgaszone światła
zbłąkane zjawy szukają drogi
zachłanny Charon zwiększa opłatę
to był ostatni już sen twój błogi



 

Ilość odsłon: 1827

Komentarze

maj 02, 2020 12:03

A co tam, Laurki dziś rozdaję wszystkim swoim kontom :)

maj 02, 2020 12:01

xDDD

maj 02, 2020 11:57

Jest wielki potencjał twórczy, mało nie mdlałem z emocji przy czytaniu...

maj 02, 2020 11:57

Jest wielki potencjał twórczy, mało nie mdlałem z emocji przy czytaniu...