Welles horse eats eggs

━Trzy kropki międzyczasu━

Witaj! Jestem Teresą o nieśmiałym uśmiechu
(stylizowanym na nocny klub).
Odziana w sztuczne perły grzechoczące jak chichot
do ciebie skradam się cicho,
a przy barłogu będę skomleć jak pies,
aż uniesiesz kołdrę i wpuścisz mnie.

A potem powiesz, że nie było mnie tu wcale.

Nie opiszesz mych bioder, słońca na policzkach,
szaleństw bez końca, konceptów z piekła rodem.
W zamian nabierzesz wody w usta, spluniesz,
zaciągniesz się papierosem.

A ja wykleję nasz śmietnik obrazami nieudanych chwil.
Przez cienką koronkę odmówię pokutę. Zapłac(z)ę.
Pomyślę o przebaczeniu i marności sił.
A ty?
Pod ziemię zapadnij się, skoro nie chcesz mnie.

Nie!
Nie!
Nie!

Nie będę reklamą, przerwą w fabule, zastępstwem,
doraźnym lekarstwem. Tania rozrywka i łzy?
Na wyciągnięcie ręki, pstryk-pstryk? - chyba śnisz!
Wolę już, by złamane serce bolało bardziej.
W twoim kierunku chcę biec, ciężary podnosić dla jednej pochwały
(ryzyko wliczone w cenę grawitacji odmiennych planet).

Zobaczmy, co będzie dalej.
Życie lub serce. Serce to życie?
Nieobecny do odpowiedzi! - paznokciem po tafli przywołuję.
Nie wiesz? Więc ja powiem: jest jedno albo drugie.

Ilość odsłon: 816

aidegaart

2-5 2-5

sierpień 04, 2020 23:22

Witaj! Jestem Teresą o nieśmiałym uśmiechu
(stylizowanym na nocny klub) - po takim wejściu spodziewałem się więcej. Myślałem, że będę miał do czynienia z tekstem na poziomie Kamili Janiak. A tak, szkoda.

alstromeria

2-3 2-3