Nuria Nowak

Powoli zaczynam zasypiać

coraz głośniej się marszczę

pergaminowa skóra trzeszczy
życie zaczyna być chrupiące
napina resztki jak mister na wybiegu

wybieram krótsze dystanse
przez mróz i słońce

zamilknę
ale czy można być bardziej milczącym
niż zwykle

a grabarz kopie coraz głębiej

Ilość odsłon: 628

Nuria Nowak

2-4 2-4 2-4 2-4

październik 20, 2020 20:23

Dziękuję wszystkim, którzy tu zajrzeli.
Pozdrawiam :)

Joanna-d-m

2-5

październik 19, 2020 22:56

To smutny obrazek ale podoba mi się,
mogę tylko dopowiedzieć: Amen.

Pozdrawiam

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

październik 15, 2020 19:51

Brrr, lepiej umrzeć nieco młodziej, starość jest okropna.
Ale wiersz udany
Pozdrawiam

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

październik 14, 2020 19:44

zamiast grabarza mógłby być właśnie ten tytuł

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

październik 14, 2020 19:42

Masz dziwny zwyczaj wyjaśniania wszystkiego w tytule. Jak nie masz czegoś dłuższego, to daj jakiś jeden wyraz związany z treścią. Tekst pomysłowy z tym trzeszczeniem (jest oryginalnie). Motyw z grabarzem tworzy klimat groteski, która trochę mimo wszystko trywializuje przesłanie. Pozdrawiam

Gudmundur

2-5

październik 14, 2020 16:07

"mister na wybiegu" - kojarzy mi się ,z takim aleksandrytem-:)

Za Mithrilem - dobry wiersz.

Mała uwaga( jeśli pozwolisz) - ten grabasz mi nie leży, Może garbarz lub rzeźbiarz albo Tanatopraktyk -or
Ale sama zdecydujesz, bo to w końcu twoja treść.

Pozdrowienia!