Dziękuję za komentarze. Pawle, Tobie szczególnie, bo zechciałeś i dałeś radę wejść w ten wiersz. Pozdrawiam.

Sam termin jak i komora są w Polsce mało popularne.
Doceniam próbę przedstawienia tego tematu, niezłą próbę

Nie jest łatwo opisać to w wierszu, ale próbować jak najbardziej można i trzeba, to prowadzić może w wiele rejonów i rozmyślań. A ważne jest wiedzieć do czego Tetu nawiązuje żeby odnieść się do wiersza.

Marek, a doświadczyłeś kiedyś czegoś podobnego? Uczucia wychodzenia z ciała, utraty ciała, bycia już tylko falowaniem umysłu i energii?
https://pl.wikipedia.org/wiki/Deprywacja_sensoryczna

Jeśli deprywacja, to za dużo kosmosu/ducha/ulotności w tekście. Więcej przyziemności by się przydało. Tak mi się wydaje... Pozdrówka

Tekst o niczym.
Paczaj:
w kosmosie przebywam
od granicy Plutona rozpościera się słowo
Porem wrasta we mnie ziemia
Raną wstanę jak duchem
Na granicy szeptów odejdę
Z tobą po oka drgnieniu.

Pisałem w 3 minuty.

Aczkolwiek z komory jeszcze nie korzystałem, innych metod zdarza mi się używać, wyjście z ciała bywa przyjemne, choć i może przyprawić o panikę, bo to jakby się wszystkie kotwice zrywały.

Jakbym wiedział o czym, i w jakim stanie ducha, no i o kosmosie jest, coś co lubię, nie samo błoto na świecie.