A bo od początku nie kierowałem się w pierwszym przypływie twórczym całkowicie na poezję i tak ten artefakt myślenia wytrącił się publicystyką :) Miło mi było zobaczyć, w ostatnio zakupionej książce Ireny Poniatowskiej "Chopin w Poezji", że zbitka Szopena i Platona już funkcjonuje w myśleniu poetów ;) Jak by ktoś miał książkę Mieczysława Tomaszewskiego "Chopin, dzieło, rezonans" to bardzo chętnie odkupię ;)

...aż do "Matematyk zrobi to lepiej..." napisane zbyt 'publicystycznie' __konstruowana tam refleksja ma znamiona wypowiedzi naukowo-technicznej, nie lirycznej

Jest temat, można na nim zbudować solidny wiersz

Jest fraza godna zbudowania na niej wiersza. To dobrze. Zatem, do przeczytania.

Kombinujesz, i to jest plusem tekstu. Jednak zaciekawić czytelnika to całkiem inna bajka. I trzeba popracować.

Wiem, wiem... ;) Muszę trochę nad tym popracować. Pierwotna wersja miała 261 znaków i nie nadawała się, tym razem, dla Tego redaktora, do konkursu radiowego na odpowiedź do 160 znaków :) Pytanie brzmiało: " Jaki utwór Chopina jest najbardziej "kosmopolityczny" ( cudzysłowia specjalnie zaznaczone przez redaktora. Oczekiwał prowadzący zmierzenia się z tematem kosmopolityczności, eseistyki, a wygrały odpowiedzi typu "bo w Paryżu powstał, wszyscy chcemy pokoju" ;) Przynajmniej mnie zmotytowało to do zderzenia pewnych przemyśleń. Forma trochę kuleje, ale może się zagoi ;)

Fajny temat i w zasadzie zgadzam się z wieloma rzeczami, ale jakby trochę za mało wiersza.