Myślę, Nuria, że ta szminka w kieszeni Haliny była jej talizmanem, odczarowaniem, nadzieją, że być może inaczej potoczy się jej los... była młoda, ufna... wtedy bliskość śmierci wydaje się odległa... mimo że wiedziała, że jest chora.
W dwóch pierwszych wersach nie ma tej nadziei, raczej niewiara, że można los trochę przechytrzyć:)

Ja lubię miętowe, pudrowe pastylki...;)

Pozdrawiam

Również pozdrawiam i dziękuję za czytanie oraz słowo.

Bardzo kobiecy, pozdrawiam.

* nie sądziłam

Pewnie i znasz kilka Halin, ale popularny utwór Haliny Poświatowskiej zna prawie każdy, nie sadziłam, że Ty nie.

* * * (Odkąd cię poznałam...)(wiersz klasyka)
Halina Poświatowska
Odkąd cię poznałam, noszę w kieszeni szminkę,
to jest bardzo głupie nosić szminkę w kieszeni,
gdy ty patrzysz an mnie tak poważnie, jakbyś w moich
oczach widział gotycki kościół. A ja nie jestem
żadną świątynią, tylko lasem i łąką - drżeniem liści,
które garną się do twoich rąk. Tam z tyłu szumi
potok, to jest czas, który ucieka, a ty pozwalasz mu
przepływać przez palce i nie chcesz schwytać czasu.
I kiedy cię żegnam, moje umalowane wargi pozostają
nie tknięte, a ja i tak noszę szminkę w kieszeni, odkąd
wiem, że masz bardzo piękne usta.


Serdeczności posyłam :)

Niestety, znam kilka Halin.

Marku - Halina Poświatowska.

Pozdrawiam:)

Całkiem niezły tekst. Z tą Haliną jedynie nie radzę sobie. Tytuł też bym zmienił, bo nie widzę koneksji z przekazem. Pozdrawiam