Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

garai (resk)

Zaabsorbowani

Tym skrótem który śni się od czasu do czasu


nikt nie przechodzi nie biega od dawna. Nie rośniemy

a zatem nie badamy dłońmi zawartości owoców kwiatów nasion.


Nie podziwiamy szybszych od siebie w wyścigu przez trawy

miasta uwite z gałęzi byle wyżej byle dalej. Zostawiamy w tyle


niebo. Już nie jest nasze. Weszliśmy tam na chwilę z ciekawości

żeby po chwili wybiec. Znudzeni znudzeni znudzeni. Porzucamy


owoc zaledwie nadgryziony. Spędzamy czas wciskając sobie oczy

jutro spróbujemy przeczołgać się do obiecanej nam małej nirwany.

Ilość odsłon: 234

Komentarze

The Meanest Cat

2-3

kwiecień 25, 2023 22:48

Zwróciła moją uwagę druga strofoida. Pokazuje ona, jak człowiek traci ciekawość świata, bez której nie jest możliwy rozwój. Zwłaszcza duchowy.

Mała nirwana - symbolizuje dla mnie rodzaj stabilizacji, ale w sensie stagnacyjnym - ograniczenie dążeń życiowych do tu i teraz. Ot, kolejny dzień do przodu, i żeby nikt nie stawiał nam większych wyzwań, niż to "przeczołganie" do jutra.

Pozdrawiam,
The Meanest Cat.

Afrodyta

2-32-32-32-3

kwiecień 24, 2023 21:11

W mojej ocenie utwór pokazuje jakiś rodzaj wypalenia człowieka, a może rodzaju ludzkiego, który zatrzymuje się w połowie drogi, podejmuje połowiczne działania, ulega ciągłemu zniechęceniu jakby sam odbierał sobie możliwość rozwoju. Ciekawe ujęcie, mnie się podoba.

x l a x

2-52-52-52-5

marzec 18, 2023 23:25

Wiersz z tych diagnozujących. Czyżby prognoza społeczeństwa zmierzającego do samounicestwienia? Jestem w stanie w to uwierzyć, bo jak się tak przyglądam temu, co się wyrabia, to... Problem "nudy społecznej" to już całkiem z innej beczki. Text daje do myślenia. Pozdrawiam