Mister D.

MIĘDZY LEWIATANEM A JASKINIĄ

Tak ci o tym kulawię, jak kulawo chodzę -

że w ostrym reflektorze jest ciemna bezdennie

ta beczka pusta ropy, w której śpimy co dzień,

powiadam ci lewiatan przeżuje nas, zemnie,

gorzko-kwaśni będziemy, jak skórki wypluci,

niczym puszka brzęczący na pustym peronie -

pan wrzuci cosik grosik do puszki wydmuszki.

Tak ci o tym kulawię, jak kulawo chodzę,

kiedy idę na futro zielone się kładę,

moje łzy przyjmujące, mnie w siebie dogłębnie

na powrót do jaskini - tak leżę i płaczę,

że wrócę, tak mi smutno, zabiegać o siebie,

w oczach lustra znajdywać -

Ilość odsłon: 218

Mister D.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

maj 31, 2023 00:59

Zemnie bo zmięci będziemy, wymięci. Dzięki.

KrystynaT

2-3

maj 30, 2023 18:46

Zemnie, a może zemle? Osobiście pozbyłabym się przez (moim zdaniem oczywiście) wybicie czytelnika w ze mnie. Nie wiem rozumiem potrzeby takiego zabiegu wybijania. Pozdrawiam KT

Mister D.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

kwiecień 20, 2023 00:42

Dziękuję.

Afrodyta

2-3 2-3 2-3 2-3

kwiecień 19, 2023 17:23

Zatrzymujący utwór, dla mnie jest próbą ogarnięcia, a także przedstawienia kondycji współczesnego człowieka zmagającego się ze sobą, ale także ze światem, w którym przyszło mu żyć. Wiersz przyciąga uwagę, mnie się podoba.

Mister D.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

kwiecień 16, 2023 11:00

Dzięki :)

Irro

2-4